Sunday, 16 December 2012

கல்லூரி ஞாபகம்



கல்லூரி ஞாபகம்
வகுப்பறையில் தமிழ்ப் பேராசிரியர் சொன்னது.

சங்க காலக் கவிதை.


மொழியொன்று புகலாயாயின் முறுவலும் புரியாயாயின்

விழியொன்று  நோக்காயாயின்  விரகமுற்று உழல்வேன் உய்யும்

வழியொன்று காட்டாயாயின் மனமும்சற்று உருகாயாயின்

பழியொன்று நின்பால்சூழும் பாராமுகம் தவிர்திஎன்றான்---யாரோ


*************************


மனோண்மணியம் நாடகத்தில் வரும் சுந்தர முனிவர் கதா பாத்திரம் இளம்பெண்களின் மனநிலையை இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார்.


"
குழவிப் பருவம் நழுவும் காலை

களிமிகு கன்னியர் உளமும் வாக்கும்

புளியம் பழமும் தோடும் போலாம்"

No comments:

Post a Comment